Op 24 april kwam de Learning Community Digital Twin weer bij elkaar. Deze keer waren we uitgenodig bij de HAS Green Academy, tijdens de HAS GEO Experience 2025. Tijdens de sessie heeft eerst iedereen de updates vanuit de organisatie verteld, daarna zijn we door Gineke van Putten (Geonovum) meegenomen in het verhaal van de procesaanpak en de lagenbenadering. Hieronder een samenvatting van de besproken onderwerpen. 

Procesaanpak met pilots of experimenten	Projectmatig starten met pilots of prototypes	Vooraf structureel organiseren van borging en beheer
Doel	Leren door doen – ervaring opdoen en de meerwaarde aantonen in de praktijk.	Zorgen voor duurzame inbedding van de innovatie in de organisatie.
Kenmerken	Kleinschalig en laagdrempelig starten Snel op gang, flexibel en iteratief Gericht op experimenteren en leren Organisatie, beheer en structurele inbedding zijn (nog) geen prioriteit en volgen uit het experimenteer- en leerproces	Nadruk op integratie met bestaande processen en systemen Budget voor beheer en ondersteuning wordt vanaf het begin meegenomen Eigenaarschap en verantwoordelijkheden zijn helder Aansluiting bij informatiebeleid en architectuurprincipes
Voordelen	Stimuleert innovatie en draagvlak Fouten maken mag – weinig risico	Vergroot kans op duurzame waarde Voorkomt losse eindjes na de pilotfase
Risico's	Resultaten blijven hangen in de pilotfase Geen beheer of opschaling geregeld Financiering en formatie komen vaak te laat	Langere doorlooptijd en voorbereiding Minder ruimte voor experiment en bijsturing Risico op bureaucratisering van innovaties

 

 

Er ontstond een discussie over het verschil in procesaanpak en hoe iedereen zijn projecten aanvliegt. Er werd benadrukt dat het belangrijk is om een eigenaar van de opgave te hebben. Daarnaast zijn er meerdere factoren van invloed zoals; timing, hiërarchie, risico's. Een ander voorbeeld benadrukte dat het naleven van regels borging in de weg kan staan.

 

Een digitale tweeling is een samenstel van technologieën die via open standaarden samenwerken rond een specifiek doel. Door een modulaire opbouw is een digitale tweeling schaalbaar en herbruikbaar. De kern bestaat uit drie essentiële bouwstenen: data, rekenmodules en visualisatie — ondersteund door een stevig fundament van beheer en betrouwbaarheid. Dit is het driehoeksmodel van het Netwerk van Lokale Digitale Tweelingen (NLDT). Deze drie vormen samen het hart van elke digitale tweeling. De onderlinge verbinding is dynamisch en flexibel: data kan worden benaderd en beïnvloed vanuit zowel de modellen als de visualisaties, en vice versa.

 

Voorheen werd vaak gewerkt met een lagenmodel — van data, via integratie, naar visualisatie. In de praktijk blijkt die benadering te beperkt: informatie stroomt niet netjes van laag naar laag, maar beweegt tussen componenten heen en weer. Daarom wordt nu gewerkt met een driehoeksmodel, waarin data, rekenmodules en visualisatie gelijkwaardig en onderling verbonden zijn. Een digitale tweeling bestaat uit losse, samenwerkende bouwstenen die elkaar beïnvloeden. Om die onderlinge dynamiek uit te kunnen leggen zijn praktijkvoorbeelden essentieel.